“Rojava Diaries” «Παράπλευρες απώλειες… H ιστορική μνήμη: Η σειρά της Συρίας…»

Μέσα στα ερείπια ξεκίνησε 

το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Γάζα 

VIDEO

text-editing:

Thanasis Panou

“Rojava Diaries”

«Παράπλευρες απώλειες… 

H ιστορική μνήμη: 

Η σειρά της Συρίας…»

…
Μια φορά και έναν καιρό η πραγματική δημοκρατία προέκυπτε μέσα από συγκρούσεις και διαμάχες που για δεκαετίες, ακόμη και αιώνες, διαμόρφωναν παραδόσεις και ιστορική συνείδηση.

Όταν αγνοείς αυτές τις αξίες δεν μπορείς να πείσεις τους άλλους για την δημοκρατία σου, απλά προσπαθείς να την επιβάλλεις.

Πρόκειται για τερατώδη αλαζονεία πουείχε προβλέψει ο Θουκυδίδης, πριν από 2.500 χρόνια «γιγνόμενα μεν και αεί εσόμενα έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων η» (οι πόλεμοι και οι διαμάχες θα επανέρχονται όσο ο άνθρωπος δεν αλλάζει).

Είμαστε ένας πολιτισμός αιώνων και μπορούμε να καταλάβουμε την σημασία των μνημείων που αναδύουν αδιάψευστα την ιστορία. Σεβόμαστε την χειροπιαστή απόδειξη ιστορίας και τους πολιτιστικούς θησαυρούς, όλων των λαών. Εντύπωση προκαλεί ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και Βρετανία δεν έχουν υπογράψει το Καταστατικό της Διάσκεψης της Χάγης -1954- περί «Προστασίας της Πολιτιστικής κληρονομιάς σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης».

Για την ακρίβεια η Βρετανία έχει υπογράψει αλλά δε το έχει επικυρώσει! Αποτελεί μεγάλη ειρωνεία το γεγονός αυτό μιας και Βρετανοί ήταν οι πρώτοι αρχαιολόγοι, όπως ο Μαξ Μαλόουαν, σύζυγος της Αγκάθα Κρίστι, που βοήθησαν να ερευνηθούν πολλοί αρχαιολογικοί χώροι. Αλλά εμείς γνωρίζουμε καλά, από τα δικά μας γλυπτά του Παρθενώνα, την λογική της αγοράς της Δύσης. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η Μέση Ανατολή και το Ιράκ που έχουν πολιτισμό, γραφή και πολύπλοκες αρχιτεκτονικές κατασκευές.

Από την εποχή της εγκαθίδρυσης του σύγχρονου κράτους του Ιράκ, στις αρχές του 1920 ήταν διαρκής η προσπάθεια δίπλα στο πλούτο της Γης να αναπτυχθεί και η συνείδηση του μεγαλύτερου πλούτου, της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Αυτή την προσπάθεια την ενστερνίστηκε ακόμη και ο ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΙΝ που χρησιμοποίησε την δόξα της χώρας του για την οικοδόμηση του νέου κράτους. Αρκεί να αναφέρουμε ότι οι φοιτητές στη σχολή των Καλών Τεχνών στη Βαγδάτη ανέρχονται σε 2.800 άτομα!!!

Με ανοιχτές πληγές από τις «έξυπνες» βόμβες της Δύσης, της πολιτισμένης φυσικά, ο παράδεισος της πολιτιστικής κληρονομιάς μετατράπηκε σε κόλαση, μαζί με τα αμέτρητα θύματα αφήνοντας στη σκιά τον τρόπο που αποφασίστηκαν αυτά.

Και αν ο διεθνής νόμος απαγορεύει τον προληπτικό πόλεμο, εμείς ως Έλληνες θα συμπληρώναμε ότι ένας πολιτισμός αιώνων δεν μπορεί να παίρνει προληπτικά μέτρα άμυνας απέναντι στους Βαρβαρόφωνους πολιτισμένους ως προς την υλική διαβίωση.

Όταν μια βόμβα χτυπά ένα μουσείο, πολύ απλά οι συνέπειες μπορεί να είναι η εξάλειψη μιας ιστορίας 6.000 ετών. Των Σουμερίων, των Ακκαδίων, των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων, του Χαμουραμπί, του Ναβουχοδονόσωρ.

Η Χώρα μας το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.

Όπως ότι και τα αγάλματα πονάνε,αισθάνονται, κακοποιούνται ακόμα και από τα μάτια ενός φιλοθεάμονος κοινού. Οι καιροί ξαναέγιναν κακοί.

Τα λόγια, ήπιων και χαμηλών τόνων των πολιτικών διαιωνίζουν καταστάσεις λες ότι η «ιερή» στασιμότητα των πάντων είναι ο σκοπός τους.

Τα κλεμμένα όμως μνημεία τέχνης φωνάζουν σε όλους μας.


Γράφει για το schooltime.gr: 

Ο Θανάσης Πάνου

Since 2011 Syria became a playground of a brutal civil war. Till the end of 2017 more than 400 000 people lost their lives and another 12 000 000 were forced to leave their homes.

In October 2017, after a 4 months long battle, the so called capital of ISIS – Raqqa was liberated, but fully destroyed. The whole population (around 300 000 people) of the former economic center of the region was forced to flee. Many of them find new homе in refugees camp as Ain Issa camp - a place without conditions to satisfy even the simplest human needs.

Now, some of the civilians try to return, but face demolished houses, mined buildings and misery. Even the-well paid employees before the war now live on bread and tea.

The "lost generation" includes the children who grow up with no education, families and future. The 9 years old Dozan is one of the "gasoline boys", forced to sell petrol for just 50 cents per day, not enough even for food. His father was killed by ISIS, his mother and brothers are missing. His dreams do not include toys but only memories of the life before.

Meanwhile many people try to continue their everyday life. In Qamishli, the Kurdish fighter from YPG Masoud has just few days to marry his long-standing love Heven before he goes back to the frontline of Deir ez-Zor. Optimistically, he believes in the future, the peace and the independence of Syrian Kurdistan.

The [ Rojava Diaries ] project brings together several stories from the war-torn northern Syria in a short video narrative.

---

Music: Core Chant, a song by Meredith Monk
You can support our work by liking our Facebook page: facebook.com/lens2lens.bg/

[ LENS2LENS ]

is a collective made up of war photographers

and videographers that are dedicated to creating and sharing

the art of capturing life in conflict zones.

Μπορείτε να υποστηρίξετε την δουλειά μας με τη χρήση της σελίδας μας στο Facebook: facebook.com/lens2lens.bg/