ΑΠΌ ΜΙΑ ΜΗΤΈΡΑ

Μητέρα-Πατέρας-παιδί, μορφές του ίδιου νομίσματος της ζωής, δεμένες με αγάπη, ζήλεια, σχέσεις εξουσίας, έρωτα, προστασία, δουλικότητα.

Χιλιάδες χρόνια πριν λάτρευαν την γυναίκα που γεννάει και τρέφει τους ανθρώπους, όπως επίσης και τις μορφές της μητέρας Θεάς-Δημιουργού, τροφού, συμπάσχουσας-που συμβόλιζε και τη φύση. 

Μητέρα-θεά τότε, Ήρα κατόπιν, Θεοτόκος αργότερα και έως σήμερα.
Ο Ηρακλής ήρθε μετά τη μητέρα-θεά, Άνδρας γενναίος που δαμάζει ζώα, ποτάμια, περιθωριακά στοιχεία, γήρας και θάνατο, νικά στους πολέμους, ιδρύει πόλεις, δυναστείες, αγώνες και καθορίζει λατρείες. Αποτέλεσε το κατ’ εξοχήν σύμβολο ενός κόσμου γεμάτου πάθη, εντάσεις, συγκρούσεις, αίμα-του χθεσινού κόσμου, αλλά και του δικού μας.

Από την άλλη, η λανθάνουσα απειλή για την κοινωνία υπήρξε η περιθωριακή γυναίκα (Δηιάνειρα) αλλά και η επαναστάτρια-μαχητής. (Αμαζόνα). 

Σήμερα ζούμε σε έναν ουδέτερο-απομυθοποιημένο κόσμο, άνευ καθαρών γονεϊκών προτύπων, που δυναστεύεται από τα ΜΜΕ και την υπέρ-παρά-πληροφόρηση, από την υπερεξειδίκευση, την υπερκατανάλωση, που αποπροσανατολίζει από τα ουσιώδη, την καλπάζουσα τεχνολογία που παρέχει μέσα αλλά όχι πλαίσια χρήσης τους, πλαίσια νομικά, ηθικά. 

Ο χώρος, έγινε Όρφανός, ερμαφρόδιτος, πολύμορφος, πολυδιάστατος, πλανητικός. 

Ο χρόνος, έγινε διαστημικός. Αλλάζουν όλα πριν κατασταλάξουν, πολύ πριν μορφώσουν παράδοση και, πολύ περισσότερο, ένα νέο μύθο.

 Ζούμε σε εποχές έντονων αντιθέσεων, όπως αυτή της αιώνιας μάχης των φύλων. Φτώχεια, άνιση κατανομή πλούτου, μετανάστευση και την εμφανή καταστροφή του περιβάλλοντος. 

Οι ίπποι της αποκάλυψης καλπάζουν, Ίππος πυρρός=πόλεμος, ίππος Μέλας=η πείνα, ίππος Χλωρός=ο λοιμός…

Ίπποι παρανοϊκού εργαστηρίου, Ίπποι που δεν γεννήθηκαν από πόνους μάνας.

Μέσα σε όλη αυτή την σκοτοδίνη, οι γιορτές, της Μητέρας,, του Πατέρα, του Παιδιού και τόσες άλλες, θα μπορούσαν εκτός από καταναλωτικά ξεσπάσματα, να είναι και μια περισυλλογή για την ουσιώδη πρόοδο, αυτήν που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, την διασφάλιση τους ή και να επαναπροσδιορίσουμε την ανθρωπιστική μορφή του πολιτισμού, ξεκινώντας από τη Μήτρα, από την αρχή, γιατί η πορεία είτε γένους θηλυκού είτε αρσενικού, υπήρξε παρανοϊκά στραβή.

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Γένεση...(9.4)
Να μην φας κρέας με τη ζωή μέσα του, με το αίμα του...γιατί θα ζητήσω το αίμα της δικής σου ζωής...Εσσαικο Ευαγγέλιο σελίδες 34-41 (Λόγια του Ίησου)

Δεν θα σκοτώνεις..Γιατί η ζωή δόθηκε σ'όλους από τον Θεό και αυτό το ποιο έχει ο θεός δεν επιτρέπεται να το αφαιρεί ο άνθρωπος. Γιατί αληθώς σας λέω από μια ΜΗΤΈΡΑ εκπορεύονται όλα όσα ζουν πάνω στη γη...

Σήμερα την είδα καθαρά
στην λαϊκή αγορά.
Η μητέρα,
είναι μια χαμογελαστή γεροδεμένη κυρία
στον πάγκο με τα λαχανικά.

«Focus» Nacho Millet Medina Micrografías ( T. Panou)

«Focus»

(“Estímulos del arte del microcosmος”)

Ο Ισπανός φαινομενολόγος -φιλόσοφος Nacho Millet Medina, μας προσκαλεί σε ένα ποιητικό ταξίδι στο μικρόσμο.Το βίντεο "Micrografías" παρουσιάζει εναλλάξ Μίκρο-φωτοαπεικονίσεις, μέσα από την κάμερά του και αντίστοιχα την απόδοσή τους, ως ερέθισμα καλλιτεχνικής δημιουργίας, (“Estímulos del arte del microcosmος”) από τον συγγραφέα και εικαστικό , Θανάση Πάνου. Το Επόμενο video art , "Micrografías" ΙΙ με τίτλο «Focus”, στοχεύει και στην ποιητική απόδοση μέσω του λόγου του Nacho Millet Medina ,σε αυτό το δημιουργικό «πάντρεμα» επιστήμης και τεχνών .Το "Micrografías", αναμφίβολα αποτελεί μια ενδιαφέρουσα πρωτότυπη πειραματική επικοινωνία των δημιουργών με το κοινό...

Silvio Guicciardini 

 Professore di fisica

Focus the strange, into the unknown, exotic attractive forests calling you. You yourself are the forest. Footsteps in the forest, paths on the ground populated by tiny creatures, creatures that are yourself in the distant mirror, the infinitesimal crystals: the pure transformations in dance, brain circuits in trans-nets through microscope generating the cosmos, the chaos. You yourself are the chaos. Your nets thrown oscilate in orbit, dipping into chaos: the maximum distance, also the minimum. In the crystals of time: you're the crystal that dissolves.

Focalizar lo extraño, adentrarse en lo desconocido, los exóticos atrayentes bosques que te llaman. Tú mismo eres el bosque. Unos pasos en el bosque, los senderos en la tierra poblada por las minúsculas criaturas: criaturas que son tú mismo en el distante espejo, los cristales de lo infinitesimal: las transformaciones puras en danza, los circuitos cerebrales en trans-redes a través del microscopio, generando el cosmos, el caos. Tú mismo eres el caos. Tus redes lanzadas oscilan en órbita, inmersión en el caos: la distancia máxima, también la (distancia) mínima. En los cristales del tiempo: tú eres el cristal que se disuelve. «Focus»

Nacho Millet Medina

Micrografías Microscopio optico digital microLCD BresserMics. (imágenes microscópicas) nº 92 a 194

Videoart: Thanasis Panou

https://vimeo.com/160552510

https://youtu.be/GAuupi_UZS8

Thanasis Panou es un destacado pensador polifacético que dedica una especial intensidad y dedicación a sus impresionantes obras dentro del campo de las artes visuales. He tenido la fortuna y el honor de que prestase atención e interés al mundo microscópico que yo exploro con mis micrografías. Como resultado de ese primer acercamiento al microcosmos surje ya una primera obra abrumadora, apoteósica. Es un video denominado Micrografías. Estímulos del arte del microcosm. Al poco tiempo me propone llevar a cabo este segundo proyecto. “Focalización” es también un video realizado por transformación creativa de mis micrografías. El texto que le sirve como hilo conductor lo escribí yo mismo a principios de este mes de febrero. Th. Panou se siente estimulado por el arte microcósmico y lo integra en sus concepciones creativas para dar lugar a una fulguración, a un fluir ininterrumpido de metamorfosis en lo microscópico, de absoluto detalle y de contundente belleza. Una belleza contundente, pues se impone, fascina.

El video de Panou desafía las leyes de la atracción, las eleva a su máxima potencia, la potencia de la atracción hipnótica. Pues es un mundo hipnótico: hipnotizante e hipnotizado. Hipnosis de la danza, hipnosis del flujo metamórfico. La materia es elevada a la enésima potencia, toda ley de la gravedad ha sido transgredida. Los límites han quedado desfigurados, las aristas de lo perceptible disueltas. Los límites de esta creación, la creación en el universo-Panou, no son ya, o no se vislumbran en el horizonte: han quedado violentamente, furiosamente negados, el caballo se ha desbocado. El desnudo microcosmos, universo de lo microscópico se viste en esta obra con las telas de la transgresión, la Santa Manía (Furia) que ya desde las descripciones platónicas dan alas al amor loco, la pasión íntima del creador, el poeta.

Thanasis Panou es un poeta de la vision

Nacho Millet Medina

Φαίδρος Μπαρλάς “Μία Γυναίκα”

video

Όλη μέρα φορούσε τη ρόμπα της
και έκανε διάφορες δουλειές του σπιτιού
Όμως σαν ήρθε ο καιρός να πεθάνει,
προσευχήθηκε με θέρμη στο Θεό
Να φορέσει ακόμη λίγο τη ρόμπα της
Να κάνει ακόμη λίγες δουλειές του σπιτιού

Γιαννούλης Χαλεπάς "γέλως άνευ λόγου"

Στις 14 Αυγούστου 1851 γεννιέται ο γλύπτης Γιαννούλης Χαλεπάς.

video

«Ορκιζόμεθα…ότι ο Γιαννούλης Χαλεπάς
έπαθεν τας φρένας το πρώτον, κατά το 1879
έτος. Τα πρώτα της φρενοπάθειας συμπτώματα
ήταν γέλως άνευ λόγου, φόβοι, ενίοτε περί της
ζωής του. Ενίοτε επιτίθετο κατά του πατρός του
και των οικείων του, έπασχεν ονειρώξεις συνεπεία
αυνανισμού προελθόντος εξ αποτυχόντος έρωτος,
και λίαν πιθανώς τούτο είναι η κύρια του νοσήματος
αιτία…»

Φρενοκομείο Κέρκυρας -1888

"γέλως άνευ λόγου"



Τελικά ο τρόμος που σε κύκλωσε
έχει χώρο για όλους...
ξεφυλλίζω το βιβλίο με τα έργα σου
και το ποτήρι μου αδειάζω
τούτη την Αυγουστιάτικη νύχτα
πίνω και για σένα
ύστερα θα κοιτάξω απ’ το παράθυρο
-τα φώτα σβήνουν-
και είναι τόσα αυτά που σκέφτομαι
τόσα που θέλω να κλείσω σ’ αυτό το ποίημα,
και ενώ δεν είμαι σπουδαίος να σμιλέψω
ούτε έναν κατα-δικό μου κύκλο,
τα αυτοκίνητα συνεχίζουν να πηγαινοέρχονται,
η μουσική ηχεί θριαμβευτικά
και οι τοίχοι δεν αλλάζουν χρώμα ποτέ,
κανένας δεν τολμά ούτε αυτή
την πιο απλή χρωματική εναλλαγή,
υποθέτω δε, ότι η ζωή και μέσα και απέξω
είναι γιαυτό πολλές φορές, μονόχρωμη.
Σκύβω το κεφάλι και τσαλακώνω
άλλη μια άχρωμη σκέψη.
Απόψε τουλάχιστον,
πολύ δεν κινδυνεύω
-γέλως άνευ λόγου-
δεν είμαι μόνος.

Από το Λεύκωμα φωτογραφιών του σκηνοθέτη και ηθοποιού Θανάση Παπαθανασίου. 

«Eγώ ο Γιαννούλης Χαλεπάς» 

Μια ταινία της Στέλλας Αρκέντη