video
“Ένας γέρος” 1897
Στου
καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος ˚
με μίαν εφημερίδα εμπρός του, χωρὶς συντροφιά.
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος ˚
με μίαν εφημερίδα εμπρός του, χωρὶς συντροφιά.
Και
μες στων άθλιων γηρατειών την
καταφρόνεια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κ’ εμορφιά.
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κ’ εμορφιά.
Ξέρει
που γέρασε πολύ ˚ το νοιώθει, το
κυττάζει.
Κ’ εν τούτοις ο καιρὸς που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθές. Τί διάστημα μικρό, τί διάστημα μικρό.
Και συλλογιέται η Φρόνησις πὼς τον εγέλα ˚
Κ’ εν τούτοις ο καιρὸς που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθές. Τί διάστημα μικρό, τί διάστημα μικρό.
Και συλλογιέται η Φρόνησις πὼς τον εγέλα ˚
Θυμάται
ορμὲς που βάσταγε ˚ και πόση
χαρὰ θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
κάθ’ ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.
χαρὰ θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
κάθ’ ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.
…
Μα
απ’ το πολὺ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.
Ο
ΧΡ. ΤΣΑΓΚΑΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΒΑΦΗ
(Από
τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου