-Η ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΣΤΟ Bar «TIME»

video

Τα στοιχήματα έπεφταν βροχή… 

Το πρωτόκολλο έλεγε για στοιχήματα μόνο με μπύρα.
Βαρελίσια, παχιά, ιρλανδέζικη.

Όλοι πλέον στο Λονδρέζικο μπαρ-μέσα στον καπνό και το αλκοόλ-είχαν εστιάσει τα θολωμένα μάτια σε τούτη τη μονομαχία τιμής, που μόνο άνδρες νοιώθουν. 

Ο ίδιος ο μπάρμαν–αχτύπητος –στα darts–ενάντια στον άγνωστο Έλληνα που τόλμησε εκτός έδρας να νικήσει όλους τους αντιπάλους του, αυτή την πρώτη βραδιά που εμφανίστηκε στο ιστορικό στέκι αυτό. Απέναντι ακριβώς από το studio ηχογράφησης των Pink floyd.
Τα φώτα πλέον είχαν χαμηλώσει και μόνο ένας μικρός προβολέας έδειχνε τον στόχο…

Η ησυχία που επικρατούσε έκανε τη μουσική σα να την είχαν γράψει εδώ ακριβώς, σταματώντας τον χρόνο, πίνοντας τις μπύρες τους, ο Gilmour, ο Wright, ο Mason, και ο Waters σαν να ήθελαν να περιγράψουν, να συλλάβουν αυτήν την στιγμή, εδώ και τι συμβαίνει ταυτόχρονα στον χρόνο, που μέσα του είναι αυτή η στιγμή. Άτομα διασπώνται, ακτινοβολίες μας βομβαρδίζουν, άνθρωποι πάνε και έρχονται αφήνοντας πίσω τις σωματικές οσμές τους, η μεσόγειος ροκανίζει τις ακτές, ο αέρας περνάει μέσα από τα κλιματιστικά… και πάει λέγοντας. Εν τω μεταξύ ο πλανήτης μας περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του και γύρω από τον ήλιο, ο ήλιος ακολουθεί μια τροχιά γύρω από το κέντρο του γαλαξία και ο γαλαξίας ακολουθεί μια τροχιά γύρω από ένας θεός ξέρει τι. Επιπλέον όπως όλοι ξέρουμε, το σύμπαν διαστέλλεται με διαβολεμένη ταχύτητα και εμείς όμως σταθερά εδώ, επικεντρωμένοι στον στόχο.

Τελευταία βολή. 

Ο μπάρμαν, μέσα σε στην ανήσυχη ακινησία, ήξερε πως οι 280 βαθμοί που πέτυχε, ήταν ρεκόρ για αυτό το βράδυ, αλλά υπήρχε και το 300. Ήξερε επίσης, ήταν σίγουρος, πως είχε μαζί του, την μαγεία του τραγουδιού που γράφτηκε, απέναντι, τόσο κοντά.

Ο Έλληνας, χαμογέλασε, έκλεισε τα μάτια και άφησε το χέρι του να προεκταθεί και μέσα από τη μουσική να φτάσει ήρεμα στο κέντρο του στόχου. Ήξερε-ήταν σίγουρος-πως το Time είναι το σωστό time και θα τον οδηγούσε ακριβώς στο κέντρο. 

Το τραγούδι αυτό δεν είχε πατρίδα, ήταν κάτι σαν αρχέγονη τροφός που γεννάει στον χρόνο πίσω, εμπρός, αριστερά, δεξιά και που το στήθος το γεμάτο πρώτο δίνει, σε αυτόν που καταλαβαίνει, που νοιώθει στα κόκκαλα ανατριχίλα, όταν τον διαπερνά και τον αναγεννά η παγκόσμια θεολογία της μουσικής. 

Για όσους φίλους ξέρουν από βελάκια που στοχεύουν μέσα στο κέντρο του χρόνου