ΑΠΌ ΜΙΑ ΜΗΤΈΡΑ

Μητέρα-Πατέρας-παιδί, μορφές του ίδιου νομίσματος της ζωής, δεμένες με αγάπη, ζήλεια, σχέσεις εξουσίας, έρωτα, προστασία, δουλικότητα.

Χιλιάδες χρόνια πριν λάτρευαν την γυναίκα που γεννάει και τρέφει τους ανθρώπους, όπως επίσης και τις μορφές της μητέρας Θεάς-Δημιουργού, τροφού, συμπάσχουσας-που συμβόλιζε και τη φύση. 

Μητέρα-θεά τότε, Ήρα κατόπιν, Θεοτόκος αργότερα και έως σήμερα.
Ο Ηρακλής ήρθε μετά τη μητέρα-θεά, Άνδρας γενναίος που δαμάζει ζώα, ποτάμια, περιθωριακά στοιχεία, γήρας και θάνατο, νικά στους πολέμους, ιδρύει πόλεις, δυναστείες, αγώνες και καθορίζει λατρείες. Αποτέλεσε το κατ’ εξοχήν σύμβολο ενός κόσμου γεμάτου πάθη, εντάσεις, συγκρούσεις, αίμα-του χθεσινού κόσμου, αλλά και του δικού μας.

Από την άλλη, η λανθάνουσα απειλή για την κοινωνία υπήρξε η περιθωριακή γυναίκα (Δηιάνειρα) αλλά και η επαναστάτρια-μαχητής. (Αμαζόνα). 

Σήμερα ζούμε σε έναν ουδέτερο-απομυθοποιημένο κόσμο, άνευ καθαρών γονεϊκών προτύπων, που δυναστεύεται από τα ΜΜΕ και την υπέρ-παρά-πληροφόρηση, από την υπερεξειδίκευση, την υπερκατανάλωση, που αποπροσανατολίζει από τα ουσιώδη, την καλπάζουσα τεχνολογία που παρέχει μέσα αλλά όχι πλαίσια χρήσης τους, πλαίσια νομικά, ηθικά. 

Ο χώρος, έγινε Όρφανός, ερμαφρόδιτος, πολύμορφος, πολυδιάστατος, πλανητικός. 

Ο χρόνος, έγινε διαστημικός. Αλλάζουν όλα πριν κατασταλάξουν, πολύ πριν μορφώσουν παράδοση και, πολύ περισσότερο, ένα νέο μύθο.

 Ζούμε σε εποχές έντονων αντιθέσεων, όπως αυτή της αιώνιας μάχης των φύλων. Φτώχεια, άνιση κατανομή πλούτου, μετανάστευση και την εμφανή καταστροφή του περιβάλλοντος. 

Οι ίπποι της αποκάλυψης καλπάζουν, Ίππος πυρρός=πόλεμος, ίππος Μέλας=η πείνα, ίππος Χλωρός=ο λοιμός…

Ίπποι παρανοϊκού εργαστηρίου, Ίπποι που δεν γεννήθηκαν από πόνους μάνας.

Μέσα σε όλη αυτή την σκοτοδίνη, οι γιορτές, της Μητέρας,, του Πατέρα, του Παιδιού και τόσες άλλες, θα μπορούσαν εκτός από καταναλωτικά ξεσπάσματα, να είναι και μια περισυλλογή για την ουσιώδη πρόοδο, αυτήν που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, την διασφάλιση τους ή και να επαναπροσδιορίσουμε την ανθρωπιστική μορφή του πολιτισμού, ξεκινώντας από τη Μήτρα, από την αρχή, γιατί η πορεία είτε γένους θηλυκού είτε αρσενικού, υπήρξε παρανοϊκά στραβή.

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Γένεση...(9.4)
Να μην φας κρέας με τη ζωή μέσα του, με το αίμα του...γιατί θα ζητήσω το αίμα της δικής σου ζωής...Εσσαικο Ευαγγέλιο σελίδες 34-41 (Λόγια του Ίησου)

Δεν θα σκοτώνεις..Γιατί η ζωή δόθηκε σ'όλους από τον Θεό και αυτό το ποιο έχει ο θεός δεν επιτρέπεται να το αφαιρεί ο άνθρωπος. Γιατί αληθώς σας λέω από μια ΜΗΤΈΡΑ εκπορεύονται όλα όσα ζουν πάνω στη γη...

Σήμερα την είδα καθαρά
στην λαϊκή αγορά.
Η μητέρα,
είναι μια χαμογελαστή γεροδεμένη κυρία
στον πάγκο με τα λαχανικά.