Θανάσης Πάνου-τρία ποιήματα

video

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΡΙΣΤΟΝΑΥΤΗ

Εκπνέω θαλασσινό αέρα

γιατί υπήρξα Αριστοναύτης.

Όταν τα χείλη μου σφαλίζουν

στα δύο ανοίγει το στήθος,

δύο και οι καρδιές μου ξεπηδούν,

ταξιδεύοντας

με τις στριγκλιές του ανέμου.

Κι ήταν χαρά μέσα σε καταιγίδα

χαρά απόθεμα ηλικίας,

που η ανηφόρα της οδηγεί

στο στοιχειωμένο το λιμάνι.

Εκεί, που οι γυναίκες σερβίρουν

Εύθραυστες καρδιές

στο δείπνο των ναυαγισμένων πλοίων

Εκεί,

στην αναγωγή των Αριστοναυτών,

στην υγρά εκλεκτικότητα,

στην ευλογία του Ποσειδώνα.

Εκεί, Βρυχώμαι,

αλυσοδεμένος από την μύτη

Με το στήθος ανοιχτό,

Φυλακισμένος στη στεριά

με το μυαλό διασκορπισμένο στα πελάγη.

Αναμένω,

μια πνοή θαλασσινού αέρα

στο κοιμητήριο

της προσωπικής μου πορείας,

ταξιδεύοντας δια ξηράς.

"Αξίες"

Κάθε αξία γεννήθηκε

σαν αστραφτερό λέπι ελπίδας

κυοφορώντας

μια νέα φυλή προνομίων

«Νοσταλγία»

Και τώρα, στων γηρατειών την κλίνη

Μιας Καλυψώς τα πύρινα φιλιά

Μιας Κίρκης την πυρωμένη αγκάλη

Και της μικρούλας Βαγγελιώς τα χείλη

Σκέπτεται μονάχα,

Κι ολούθε δάκρυα νοσταλγούν.