Γιάννης Σπάθας

Ο Γιάννης Σπάθας (30 Νοεμβρίου 1950-6 Ιουλίου 2019) ήταν Έλληνας κιθαρίστας, ιδρυτικό μέλος του ροκ συγκροτήματος Socrates Drank the Conium (ή απλά Socrates). Θεωρείται από τους σπουδαιότερους Έλληνες βιρτουόζους της ηλεκτρικής κιθάρας

Γεννήθηκε στους Παξούς το 1950. Ήλθε σε επαφή με τη μουσική κοντά στον πατέρα και τους θείους του, μαθαίνοντας από μικρός ακορντεόν, κιθάρα και τύμπανα.[2] Στον Πειραιά όπου μεγάλωσε, σχημάτισε με τους Αντώνη Τουρκογιώργη και Ηλία Ασβεστόπουλο (τον μετέπειτα ηγέτη των 2002 GR) το ροκ συγκρότημα Persons (1966-1969)[3] και στη συνέχεια τους Socrates, πάλι με τον Τουρκογιώργη (μπάσο, τραγούδι).[4]

Το 1983, μετά τη διάλυση των Socrates, ο Σπάθας συνεργάστηκε ως ενορχηστρωτής και κιθαρίστας με καλλιτέχνες όπως οι: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζηδάκις, Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Λιδάκης,[1] Νίκος Αντύπας, Λίνα Νικολακοπούλου,[5] Διονύσης Σαββόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Ελένη Καραΐνδρου κ.ά.[2] Επίσης συνέθεσε τη μουσική τριών δίσκων του Βασίλη Λέκκα. Το 1999 κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο, στον οποίο είχε συμμετοχή η Χάρις Αλεξίου.

Σύμφωνα με τον ίδιο, μεγαλύτερες επιρροές του υπήρξαν ο Τζίμι Χέντριξ και ο Τάσος Χαλκιάς.[1] Για την εποχή των Socrates, το παίξιμο του Σπάθα στην ηλεκτρική κιθάρα έχει συγκριθεί με εκείνο του Ρίτσι Μπλάκμορ των Deep Purple.[6] Θεωρείται από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες της ελληνικής ροκ σκηνής της εποχής των τελών της δεκαετίας του 1960 μέχρι τα μέσα εκείνης του 1970. Σύμφωνα με τον Matt Barrett (Matt Econopouly), για νέους στην Ελλάδα εκείνης της περιόδου που άκουγαν ροκ, ο Σπάθας ήταν ένας από τους guitar heros τους, μαζί με τον Dorian (Θεόδωρος) Kokas (των Morka).[6] Σύμφωνα με τον μηχανικό ήχου Brent Lambert του στούντιο Kitchen Mastering, αν ο Σπάθας ηχογραφούσε τη δεκαετία του 1970 στην Αμερική, το όνομά του θα είχε γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: Βικιπαίδεια

Γιώργος Ζηκογιάννης

Ο Γιώργος Ζηκογιάννης σπούδασε αρμονία δίπλα στον Κώστα Κλάββα και Jazz Arrangement στο περιζήτητο Berklee College of Music της Βοστώνης το 1980. Την ίδια χρονιά έγινε μέλος των Socrates και συμμετείχε σαν συνθέτης και μπασίστας στο άλμπουμ τους "Waiting for Something", με ντράμερ τον Νίκο Αντύπα και στα πλήκτρα τον απόντα πια Παύλο Αλεξίου. Μαζί τους βέβαια ο Αντώνης Τουρκογιώργης και ο Γιάννης Σπάθας. Πέρασαν ήδη 38 χρόνια από εκείνο τον χειμώνα, χρόνια που δεν άγγιξαν τη λάμψη του νεαρού μπασίστα, ο οποίος το 1985 ψηφίστηκε Best European Session Bass Player. Το 1987 άρχισε να διδάσκει νέους επίδοξους ομότεχνούς του. Από τότε έχει γράψει πέντε βιβλία για το ηλεκτρικό μπάσο και έχει συνθέσει έργα jazz και κλασικής μουσικής, σαν το κονσέρτο του για άταστο μπάσο και ορχήστρα εγχόρδων.

Μέλος, τα τελευταία τριάντα χρόνια, της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ο Γιώργος Ζηκογιάννης έχει παράλληλα δημιουργήσει μια προσωπική δισκογραφία στην οποία παίζει τη "μουσική της πόλης" έτσι όπως την αφουγκράζονται οι ευαίσθητοι δέκτες ενός μουσικού και τον εμπνέουν να γράψει ήχους και μελωδίες που πηγάζουν από μέσα του "σαν το νερό μιας πηγής".

Ακούσματα, μελέτη, συναισθήματα αθροίζονται συχνά με άτακτο τρόπο σε συνθέσεις που περιέχουν ηχοχρώματα τα οποία πάλλονται ανάμεσα στο ροκ της νιότης του και, μέσω του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού, φτάνουν ώς την ελευθερία της jazz. Οι παύσεις τους μορφοποιούν τις νότες, γεννούν εικόνες, αποκαλύπτουν τις μελωδίες της μουσικής του. Με όποιο μπάσο και να παίξει, δημιουργεί τον προσωπικό του ήχο. Και έχει πολλά απ' αυτά τα βαθύφωνα έγχορδα ηλεκτρικά όργανα.

Πηγή http://www.avgi.gr/article/9308590/9850876/o-gigantas-tou-jazz-bass