Εγγονόπουλος Νίκος, Βενζίνη,Τίμων ο Αθηναίος,Ποίηση 1948

Βενζίνη

Εγγονόπουλος Νίκος

video

μέσα στο δάσος

εκεί όπου ανάμεσα απ' τα πυκνά κλαργιά

φτάνει λίγο φως

απ' τον βαρύ ουρανό

κοντά στο χώμα

που το σκεπάζει

παχύ στρώμα

σάπια φύλλα

σε μια κλάρα χαμηλή

κάθεται ένα

π ο υ λ ί

ένα πουλί

πολύ

περίεργο:

σα μαδημένο

σα σκεφτικό

έ ν α   π α λ ι ό   π ο υ λ ί

τι να σκέπτεται άραγες

αυτό το πουλί

το παλιό

στο σκοτάδι;

αχ! τίποτα

δε σκέπτεται απολύτως τίποτα!

απλούστατα

συνέλαβε δι' αυτήν

ένοχον

πάθος

Εγγονόπουλος Nίκος «Τίμων ο Αθηναίος»

video

Εφανταζούντανε εαυτόν

σαν

ψωριασμένο λύκο

καθώς όλ' οι άνθρωποι

αλυχτούσανε γύρω του

οι λυσσαγμένοι

σκύλοι

αλλ' επί τέλους εκατάλαβε

-πόσον αργά Θεέ μου!

πόσο αργά-

πως έτσι

π ά ν τ α

γίνεται:

να επιτίθενται οι άνθρωποι

- άγρια κι αλύπητα -

στον κάθε μεμονωμένο τους συνάνθρωπο

όμοιοι

με

λυσσασμένα

σκυλιά

…

«Ποίηση 1948»:

«τούτη η εποχή

του εμφυλίου σπαραγμού

δεν είναι εποχή

για ποίηση

κι” άλλα παρόμοια :

σαν πάει κάτι

να

γραφή

είναι

ως αν

να γράφονταν

από την άλλη μεριά

αγγελτηρίων

θανάτου

γι” αυτό και

τα ποιήματά μου

είν” τόσο πικραμένα

(και πότε – άλλωστε – δεν είσαν;)

κι” είναι–προ πάντων-

και τόσο λίγα»