Νίκος Καροῦζος - Ὁ ἀκέραιος κὺρ Ἀλέξανδρος (1972)

video

Θαμνώδη ρήματα καὶ φύλλα καταπράσινα τῆς γλώσσας.

Μεγάλος ἄνθρωπος κι ἀνέσπερος ποὺ κράτησε

τὸν πόνο στὸ σωστό του τὸ ὕψος

ἀγνοώντας καὶ δημοτικισμοὺς καὶ μαρξισμοὺς καὶ μόδες

ἀγνοώντας τὰ ἑκάστοτε μορμολύκεια

τὴν ἀσίγαστη γενικότητα τῶν πιθήκων

ἀγνοώντας τὸν αἰώνα τῆς καλπάζουσας ἐξυπνάδας

ὁ ἀνοξείδωτος.

Ἤδη τὰ θύματα τῆς προόδου ποὺ πρόωρα σκουριάζει

πᾶνε στὴν πατρίδα του τὴ Σκιάθο

κι ἀγοράζουν ἐλπίζοντας οἰκόπεδα

πᾶνε γιὰ λίγο ἀεράκι, γιὰ λίγη θάλασσα καὶ φρέσκο φεγγάρι.

Μὰ εἶν᾿ ἀδύνατο νὰ κοροϊδέψουμε τὴ ρημαγμένη φύση

μὲ ξυπόλητα Σαββατοκύριακα καὶ μὲ τροχόσπιτα.

Ὁ ἀκέραιος κὺρ Ἀλέξανδρος

ἐκεῖνος ὁ περιούσιος Παπαδιαμάντης

καὶ τὸ κεράκι μας ἀκόμη δὲν τὸ θέλει.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

(4 Μαρτίου 1851 - 3 Ιανουαρίου 1911)

«Ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβεῖται, τὸν ἄνδρα». 

Τῆς γίδας τὰ κέρατα εἶναι κυρτά,
 εἰς σημεῖον ὑποταγῆς, φαίνεται, εἰς τὸν ὑψηκέρατον τράγον. 

Τῆς κότας ἡ λοφιὰ εἶναι ἀμαυρὰ καὶ ταπεινή, 

καὶ τοῦ πετεινοῦ εἶναι κόκκινη, ὑψηλὴ καὶ ἐξηρμένη, 

καὶ ὅλον τὸ σῶμα του μὲ ὑψηλὰ σκέλη ἀνωρθωμένον. 

Παντοῦ ἡ ὑποταγὴ τῆς θηλείας εἰς τὸν ἄρρενα...» 

Ἀλ. Παπαδιαμάντη “Ὁ γάμος τοῦ Καραχμέτη”