“Kurunthokai” Old Tamil Poetry

Ερωτικά ποιήματα 

της ινδικής παράδοσης των Ταμίλ”

  video

“Kurunthokai”

Το Κουρτιντόγκαϊ Tamil குறுந்தொகை, δηλαδή η σύντομη συλλογή  είναι ένα κλασικό ποιητικό έργο του Ταμίλ, το δεύτερο βιβλίο των οκτώ Ανθολογιών  ( Ettuthokai ),  της λογοτεχνίας Sangam. Περιέχει ποιήματα που ασχολούνται με ζητήματα αγάπης και διαχωρισμού (அகம்) και έχουν γραφτεί από πολλούς συγγραφείς. Ανήκει στην εποχή που ονομάζεται περίοδος Sangam  (300BCE-100AD). Το Kurunthogai συνέταξε ο Pooriko Nachinarkiniyar (உரை), μελετητής του Ταμίλ που έζησε κατά τον έκτο ή τον έβδομο αιώνα CE.

Οι Ταμίλ είναι ένας λαός της ινδικής υποηπείρου  που δεν ταυτίζεται με συγκεκριμένο κράτος («εθνοτική ομάδα» κατά τη σύγχρονη ορολογία), με καταγεγραμμένη ιστορία μεγαλύτερη των δύο χιλιάδων ετών, αν κρίνουμε από τη  γλώσσα τους.

Το Ταμίλ είναι μία από τις πιο διαχρονικές κλασικές γλώσσες  στον κόσμο. O AK Ramanujan το χαρακτήρισε ως "τη μόνη γλώσσα της σύγχρονης Ινδίας, η οποία είναι αναγνωρίσιμα συνεχής με ένα κλασικό παρελθόν"

 “Κόκκινη γη και χύνεται βροχή”

 40. குறிஞ்சி

Red Earth and Pouring Rain – Kurunthokai 40

மெல்ல மெல்ல நம் காதல் மாரி பெய்யலீல் நீர் உவமையிடவதி்ல் என் தந்தை மற்றும் உங்கள் தந்தை, எப்படி அவர்கள் தொடர்புள்ளனர் என்றும் நானும் நீயும் எப்படி ஒருவருக்கொருவர் அறிந்திருக்கிறோம் என்றும் புரிய செய்தது.

Ένα όμορφο ποίημα από το Κουρουντόκαϊ είναι η περίφημη Κόκκινη γη και η βροχή από τον ηλικιωμένο ποιητή Sangam Sembula Peyaneerar . 

Αυτό το ποίημα είναι ο στίχος 40 στην ανθολογία του Κουρουντόκαϊ . Η εικόνα της «κόκκινης γης και της βροχής» προκαλεί εικόνες από τις πρώτες βροχές των μουσώνων που πέφτουν στους κόκκινους-γειωμένους λόφους που είναι χαρακτηριστικοί για τις χώρες του Ταμίλ για να αναμιγνύονται με το ξηρό, ξεφλουδισμένο έδαφος σχηματίζοντας έναν δροσερό, υγρό πηλό και τα λουλούδια ανθίζουν η βροχή. Η δημιουργημένη διάθεση είναι αυτή των εραστών, που συναντιούνται κρυφά στους λόφους, οι καρδιές τους ξυπνούν ξαφνικά, απροσδόκητα, ο ένας στον άλλο.

Ένα δεύτερο επίπεδο σημασίας δημιουργείται από την απεικόνιση της εξέλιξης. Το ποίημα ανοίγει με τους πιθανούς δεσμούς φιλίας και στη συνέχεια συγγένειας μεταξύ των γονέων. Στη συνέχεια, κινείται σε δεσμούς που σχηματίζονται από δύο άτομα που μαθαίνουν και γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Από αυτές τις αφαιρέσεις, φτάνουμε στη συγκεκριμένη εικόνα με την εικόνα της κόκκινης γης στη βροχή, σχεδιάζοντας ένα παράλληλο με το ταξίδι του εραστή από την μονή σε ένωση.

Τέλος, υπάρχει η εικόνα του ίδιου του κουρίνι λουλούδι. Παρόλο που ποτέ δεν αναφέρεται στο ποίημα, είναι παρ 'όλα αυτά παρών ως ένα θεμελιώδες μέρος ενός τοπίου λόφων. 

Ένα κουρίνι λουλούδι ανθίζει μόνο μια φορά σε δώδεκα χρόνια,  η περίοδος που συνδέεται με την παράδοση των Ταμίλ με την έλευση ενός κοριτσιού σε σεξουαλική ωριμότητα. Ανυπομονησία, αλλά παρούσα, στο ποίημα μέσα από την εικόνα του λουλουδιού είναι η αίσθηση μιας γυναίκας που ξυπνάει τον εαυτό της και την ένωση.

"κόκκινη γη και βροχή"

Στον στίχο του ο Sangam

δηλώνει την ένωση της αγάπης στο κάθε ζευγάρι.

 “Κόκκινη γη και χύνεται βροχή”

  குறிஞ்சி

40.

Η μητέρα μου και η μητέρα σου

τι είναι η μια για την άλλη;

Ο πατέρας μου και ο πατέρας σου

τι συγγένεια έχουν;

Εγώ κι εσύ

πώς έγινε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο;

Κι όμως

σαν βροχή που πέφτει κι ενώνεται με την κόκκινη γη

οι καρδιές μας αγαπημένες έχουνε μεταξύ τους σμίξει.

Kurunthokai 40

What could be

my mother be to yours?

what kin is my father

to yours anyway?

And how

did you and I meet ever?

But in love our hearts are as red

earth and pouring rain:

mingled

beyond parting.

Translated by A.K.Ramanujan

40. குறிஞ்சி

யாயும் ஞாயும் யார் ஆகியரோ?

எந்தையும் நுந்தையும் எம் முறைக் கேளிர்?

யானும் நீயும் எவ் வழி அறிதும்?

செம் புலப் பெயல் நீர் போல

அன்புடை நெஞ்சம் தாம் கலந்தனவே.

– செம்புலப்பெயனீரார்

Kurunthokai 42

Κύριέ μου απ’ την ορεινή χώρα

όπου ραγδαίες βροχές τα μεσάνυχτα

κατεβαίνουν με κεραυνούς κι αστραπές

στις βουνοπλαγιές κι ηχούν σαν καταρράχτες.

Ακόμη κι αν το πάθος περάσει,

άραγε μαζί του θα σβήσει κι η αγάπη μας;

Kurunthokai 2

Μέλισσα με τα όμορφα φτερά,

που ζεις για να πίνεις νέκταρ,

πες μου τι πράγματι είδες και όχι ό,τι θα μου άρεσε.

Ανάμεσα στα λουλούδια που γνώρισες

υπάρχει κανένα πιο ευωδιαστό

απ’ τα μαλλιά της κοπέλας μου με τα τέλεια δόντια,

την ομορφιά του παγωνιού και την αγάπη που αντέχει;

Kurunthokai 5

Φίλη μου, είναι αυτός o πόνος του έρωτα;

Ο κύριός μου είναι της απαλής ακροθαλασσιάς,

όπου περιπλανώμενοι ερωδιοί κοιμούνται

στη γλυκιά σκιά αρμυρικιών που ανθίζουν,

όταν τα κύματα σκαν και σκορπίζουν τον αφρό τους.

Σαν φεύγει εκείνος,

τα μαυροβαμμένα μου μάτια με τα πολλά τους πέταλα

να κοιμηθούν δεν μπορούνε.

Kurunthokai 3

Πλατύτερη απ’ τη γη,

ψηλότερη απ’ τα ουράνια,

πιο δύσκολη να τη μετρήσεις κι από τον ίδιο τον ωκεανό

είναι η αγάπη μου για τον άντρα από την ορεινή χώρα

με τις πλαγιές τις γεμάτες λουλούδια μαυρόκλωνου

εράνθεμου, που δίνουν πλούσιο μέλι.

Kurunthokai 6

Στο μαύρο σκοτάδι της νύχτας

οι λέξεις έχουν καταλαγιάσει,

όλοι έχουν βυθιστεί σε ύπνο γλυκό δίχως κακία.

Ακόμη και η ίδια κοιμάται η γη η πλατιά.

Και σίγουρα μόνο εγώ μένω ξάγρυπνη.

(Από τον πρόλογο του Σταύρου Γκιργκένη)

Ποιήματα από έναν ευρύτερο κύκλο ποίησης, που είναι γραμμένη στη γλώσσα των Ταμίλ,  ενός  δραβιδικού  λαού, ο οποίος κατοικεί στο νότο της Ινδίας και στο νησί της Κεϋλάνης.

 Τα ποιήματα είναι γραμμένα  μεταξύ του 3ου αιώνα π.Χ. και του 3ου αιώνα μ.Χ. Ανήκουν σε μία συλλογή  ποιημάτων, τα οποία ονομάζονται  Kurunthokai, έχουν ερωτικό χαρακτήρα και είναι περίπου τετρακόσια στον αριθμό.  Με τη σειρά τους ανήκουν σε έναν ακόμα ευρύτερο κύκλο συνολικά 18 συλλογών που αριθμούν 2381 ποιήματα.  Άλλα από αυτά σχετίζονται με θέματα της καθημερινής ζωής, την φύση, τον έρωτα, τα ανθρώπινα συναισθήματα και ούτω καθεξής (agam), ενώ άλλα σχετίζονται με τον πόλεμο, την βασιλεία, την ανδρεία, τους κοινωνικούς θεσμούς και άλλα παρόμοια θέματα (puram).  Η λογοτεχνία αυτή ονομάζεται λογοτεχνία Sangam. Είναι γραμμένη από 473 ποιητές όλων των κοινωνικών τάξεων,  από βασιλιάδες έως ανθρώπους  ταπεινής καταγωγής,  από άνδρες και γυναίκες. Κατεγράφη για πρώτη φορά σε ανθολογίες γύρω στο 1000 μ.Χ.  Ωστόσο παρέμεινε γενικά λησμονημένη, έως ότου στα τέλη του 19ου αιώνα την ανακάλυψαν εκ νέου οι Ινδοί λόγιοι. Σήμερα γενικά αναγνωρίζεται η υψηλή καλλιτεχνική αξία των ποιημάτων,  τα οποία από πολλές απόψεις προσεγγίζουν το ύψος του κλασικού ως προς την ποιότητα της γλώσσας, του ύφους, των συναισθημάτων, της εκλέπτυνσης, των εικόνων και άλλων ποιητικών χαρισμάτων.  Στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό πολλά από τα ποιήματα θα θυμίσουν μια γνώριμη ατμόσφαιρα από τα ποιήματα της Σαπφώς και άλλων λυρικών ποιητών της αρχαιότητας. Μεταφράζοντας τα ποιήματα έδωσα στον εαυτό μου μερικές μικρές ελευθερίες. Για παράδειγμα μετέτρεψα τις αναφορές σε  ειδικά δέντρα ή λουλούδια της ινδικής χλωρίδας σε οικεία ονόματα φυτών της ελληνικής φύσης ή στον γενικό όρο «δέντρο», ώστε η πρόσβαση στα ποιήματα να μη χρειάζεται βοτανολογικό σχολιασμό…  Εξάλλου η αναφορά στα συγκεκριμένα φυτά έχει συγκεκριμένο νόημα συμβολικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της συγκεκριμένης ποίησης που δεν μπορεί να αποδοθεί στην ελληνική πολιτισμική πραγματικότητα.  Επίσης γενικά απέφυγα να μεταφράσω ποιήματα με συγκεκριμένες γεωγραφικές ή θρησκευτικές αναφορές που δεν λένε τίποτα στον Έλληνα αναγνώστη. Έχω την εντύπωση ότι ίσως είναι η πρώτη φορά που μεταφράζονται αυτά τα ποιήματα στα νέα ελληνικά  ή έστω  μεταφράζονται σε ικανό αριθμό, μολονότι ομολογώ ότι δεν έκανα ιδιαίτερη έρευνα για να  εξακριβώσω απόλυτα την αλήθεια αυτής της δήλωσης. Η μετάφραση γίνεται φυσικά από τα αγγλικά (κυρίως της Vaidehi Herbert, αλλά όχι μόνο), εφόσον η αρχαία γλώσσα των Ταμίλ, την οποία και οι ίδιοι δεν κατανοούν πλην των λογίων, μου είναι άγνωστη!

πηγή: Σταύρος Γκιργκένης

http://heterophoton.blogspot.com/2016/09/65.html

https://www.blogger.com/profile/17775030841687600630

9.

Σαν λουλούδιa που κανείς δεν τα φορά

κι αφέθηκαν να μαραθούν

σε κασετίνα με λεπτά κατεργασμένο κούμπωμα,

το μελαχρινό κορμί της μαραζώνει

εξαιτίας της απιστίας του συζύγου της.

Είναι αυτός ο κύριος των ψυχρών ακτών,

όπου πλημμυρισμένοι βάλτοι σκοτεινοί

σφύζουν με πλήθη ψαριών

κι όπου νούφαρα με χοντρούς βλαστούς

επιπλέουν πάνω στα πράσινα φύλα τους.

Μοιάζουν σαν τα μάτια των κοριτσιών

που λούζονται στις βαθιές λιμνούλες.

Κι όμως εκείνη ντρέπεται

να παραδεχτεί τα λάθη του μπροστά στους άλλους

και τα κρύβει καλά.

Τόσο αγαθή είναι η ψυχή της!

12.

Ο κόσμος λέει πως ο δρόμος

που πήρε εκείνος έχει διακλαδώσεις

και πολλές μικρές πηγές σαν μυρμηγκιών φωλιές.

Κυνηγοί της ερήμου, κρατώντας τόξα κυρτά,

σκαρφαλώνουν σε βράχια ζεστά όσο του σιδερά το αμόνι

κι ακονίζουν τις αιχμές των βελών τους.

Αυτή η όλο θόρυβο πόλη

δεν κατανοεί τις δυσκολίες του

και με χλευάζει με την κακοήθειά της.]

21.

Στο δάσος τα δέντρα, με την πυκνή,

σωρευμένη συστάδα από καινούργια λουλούδια

που τα περιτριγυρίζουν σμήνος οι μέλισσες,

μοιάζουν σαν πλεξούδες νεαρών κοριτσιών,

στολισμένων με χρυσά κοσμήματα,

που προσπαθούν να μου πουν

πως των βροχών η εποχή είναι εδώ.

Δεν το πιστεύω.

Ο αγαπημένος μου δεν θα μου ’λεγε ψέματα!

22.

Κλαις νομίζοντας ότι πρέπει πίσω να μείνεις.

Μα ποιος μπορεί να σε εγκαταλείψει εσένα;

Που το ακτινοβόλο σου μέτωπο ευωδιάζει

όπως έλικας λουλουδιών ανθισμένων σε όμορφα κλαδιά,

στολίδια στις βουνοπλαγιές το καλοκαίρι.

Θα σε πάρει μαζί του σαν φύγει.

29.

Καρδιά μου!

Τα καλά λόγια απορρίφθηκαν, ανάξιες φήμες διαδόθηκαν.

Είσαι ανίκανος να κολυμπήσεις στου πόθου τον κατακλυσμό

που είναι ωσάν το νερό της βροχής,

όταν κυλά σε άψητο πήλινο αγγείο και δεν μπορεί να τιθασευτεί.

Θέλεις αυτό που είναι δύσκολο να επιτευχθεί.

Θα ήταν καλό εκείνη να ένιωθε τον αγώνα σου

και ν’ αγκάλιαζε την αγάπη σου,

όπως ο θηλυκός σκίουρος στο ψηλό κλαδί αγκαλιάζει το μικρό του.

  Sangam anthology Kurunthokai

Συμβολή στη λογοτεχνία του Sangam 

Ο Sempulapeyaneerar έγραψε ένα μοναδικό στίχο Sangam, στίχο 40 του Kurunthokai, και συνέταξε επίσης την ανθολογία Kurunthogai.  Είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο γνωστούς και συχνά αναφερόμενους της ανθρωπολογίας του Sangam. 

Ο στίχος 40 των Κουρουντόγκαιι εμπνεύστηκε πολλούς αιώνες, κυρίως από την ισχυρή του εικόνα με τις λέξεις "κόκκινη γη και βροχή", η οποία θεωρείται πολύ υποβλητική. 

Είναι η έμπνευση πίσω από τον τίτλο του βραβευμένου αγγλικού μυθιστορήματος του Vikram Chandra , της Red Earth και της Βροχής. 

Η ποίηση έχει εμπνεύσει επίσης πολλά τραγούδια Tamil, συμπεριλαμβανομένου του 'Oru Thanga rathathil' από το Dharma Yuddham .

'Narumugaye' από την ταινία Iruvar ,

Iruvar (Αγγλικά: Το Duo ) είναι ένα 1997 Ινδικό Ταμίλ -Γλώσσα επικό πολιτικό δράμα ταινία συν-γραπτή, που παράγεται και κατευθύνεται από Μάνη Ratnam . Η ταινία, η οποία βασίζεται χαλαρά στη σχέση του κινηματογράφου και της πολιτικής στο Ταμίλ Ναντού , χαρακτηρίζει τον Mohanlal ως τον πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με τους Prakash Raj , Aishwarya Rai , Revathi , Gautami, Tabuκαι Nassar σε άλλους κεντρικούς ρόλους. Rai, πρώην Miss World, έκανε το ντεμπούτο της στην οθόνη μέσω αυτής της ταινίας παίζοντας διπλούς χαρακτήρες. 

Η ταινία είχε το soundtrack της από τον AR Rahman και η κινηματογραφική σκηνή ήταν από τον Santosh Sivan . Επεγράφη και κυκλοφόρησε στο Μαλαγιαλάμ με το ίδιο όνομα και στην Τελούγκου ως Iddaru .

Η ταινία προβλήθηκε στο τμήμα Masters στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 1997 . Το Iruvar κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βελιγραδίου και δύο Εθνικά Βραβεία Κινηματογράφου . Το 2012, η Iruvarσυμπεριλήφθηκε από τον κριτικό Rachel Dwyer στο 2012 British Film Institute Sight and Sound 1000 σπουδαίες ταινίες όλων των εποχών