MALLARME STEPHANE “Ο καταραμένος γελωτοποιός”

Μάτια, λίμνες από τη μέθη απλά να ξαναγεννηθώ
Μα όχι ηθοποιός που με την κίνηση θύμιζα
Σαν πούπουλο των λυχναριών την πρόστυχη αιθάλη,
Τρύπησα στου τοίχου τον καμβά ένα παράθυρο.

Πόδια και χέρια ξεκάθαρα κολυμβητή προδότη,
Με άλματα πολλαπλά, ξορκίζοντας το κακό
Άμλετ! σαν να έσκαβα μέσα στο κύμα
Τάφους χιλιάδες εκεί για να χαθώ αγνός.

Χρυσό κύμβαλο ιλαρό με γροθιές  θυμωμένες,
Ξαφνικά ο ήλιος τη γύμνια χτυπά
Αγνή εξαϋλωμένη από τη μαργαριταρένια μου λάμψη,

Σάπια νύχτα του δέρματος όταν πατούσες επάνω μου,
Δεν ήξερες, αχάριστη! ήταν όλη μου η στέψη,
Η μάσκα αυτή που βυθίστηκε στα σκοτεινά του παγετώνα νερά.

Μεταφράζει η Ανδρονίκη Δημητριάδου

Ο Στεφάν Μαλαρμέ (γαλλικά: Stéphane Mallarmé, γεννημένος Ετιέν Μαλαρμέ, 18 Μαρτίου 1842 – 9 Σεπτεμβρίου 1898) ήταν Γάλλος συμβολιστής ποιητής και κριτικός. Το έργο του επηρέασε αρκετές επαναστατικές σχολές τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα, όπως ο κυβισμός, ο φουτουρισμός, ο ντανταϊσμός και ο σουρρεαλισμός.

Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1842. Δούλευε από το 1863 ως καθηγητής αγγλικών σε Λύκεια, αρχικά στην επαρχία και έπειτα στο Παρίσι. Γνώρισε άλλους συγγραφείς όπως ο Πωλ Βερλαίν, ο Εμίλ Ζολά και καλλιτέχνες όπως ο Εντουάρ Μανέ, ο οποίος ζωγράφισε ένα πορτραίτο του το 1876. Έζησε σε σχετική πτώχεια, ενώ ούτε η οικογενειακή ζωή του ήταν ευχάριστη. Έγινε γνωστός όταν ο Βερλαίν τον συμπεριέλαβε, μαζί με τον Ρεμπώ και τον Κορμπιέρ στο δοκίμιό του Οι καταραμένοι ποιητές (Les Poètes maudits, 1883). Πέθανε το 1898, σε ηλικία 56 ετών, στο Βαλβέν, κοντά στο Φονταινεμπλώ.

Το έργο του επηρεάστηκε από τα Άνθη του Κακού, του Σαρλ Μποντλαίρ, και τους Παρνασσιστές. Τα πιο διάσημα έργα του είναι τα: Το απόγευμα ενός φαύνου (L’ apres midi d’ un faune, 1865-1876), το οποίο μελοποιήθηκε από τον Ντεμπυσσί, η Ηρωδιάδα (Herodiade, 1864-1887) και Ο Ίγκιτουρ ή Η τρέλα του Ελβενόν (Igitur, δημοσιεύθηκε το 1925). Επίσης, μετέφρασε το Κοράκι του Έντγκαρ Άλαν Πόε.